In 2007 werd naar aanleiding van een algemeen subjectief gevoel van ‘te veel onnodige huisbezoeken’ een kwaliteitsverbeterend project opgestart om het aantal huisbezoeken binnen onze forfaitaire groepspraktijk te verminderen. Huisbezoeken vragen een extra inspanning van de arts, ze zijn tijdrovend en minder efficiënt dan een raadpleging in een volledig uitgeruste praktijkruimte.

Astma is een chronische ziekte waarvan de prevalentie de laatste jaren sterk toeneemt. Zoals bij veel chronische aandoeningen is ook de therapietrouw van patiënten met astma erg slecht.

Astma is een frequent voorkomende pathologie. Ondanks nieuwe richtlijnen is de symptoomcontrole voor heel wat astmapatiënten niet optimaal. In onze groepspraktijk in Hoboken was het nieuwe astmabeleid nog niet onder de loep genomen.

Duizeligheid is een frequente klacht én een diagnostische uitdaging voor de huisarts. Als de patiënt een niet-westerse achtergrond heeft, is die uitdaging nog groter. Het is dan belangrijk om tijdens de anamnese de klachten en symptomen juist te benoemen en te communiceren. Klinisch onderzoek is vaak weinig discriminerend. De indeling van duizeligheid in vertigo, presyncope, disequilibrium en niet-specifieke duizeligheid blijkt bovendien vaak niet zinvol. Symptomen zoals episodeduur en uitlokkende factoren hebben meer gewicht en blijken beter te discrimineren.

Hoe kan het beleid inzake diabetes mellitus type 2 binnen eenzelfde groepspraktijk uniformer verlopen? Dit was het uitgangspunt van een praktijkproject, dat werd opgestart in 2003. Aan de hand van een duidelijk stappenplan werkten deze artsen een praktijkrichtlijn voor diabeteszorg uit, waarin duidelijke afspraken werden gemaakt over de behandeling, registratie en samenwerking.